ALLAH’ım! Ümmetin suskunluğunu Sana şikayet ediyorum!
Ben ki kocamış bir yaşlıyım. Kurumuş iki elim, ne kalem tutuyor ne de silah!..
Sesimle yeri inletecek güçte bir hatip de değilim!..
Ben ki saçları ağarmış, ömrünün son demlerinde, türlü hastalıkların yıktığı ve üzerinde zamanın belalarının estiği biriyim!..
Tek isteğim benim gibi, Müslümanların zaaf ve aczinden müteessir olanların yazmasıdır!..
Siz ey Müslümanlar! Suskun ve aciz, helak olmuş ölüler!..
Hâlâ kalpleriniz sızlamıyor mu, başımıza gelen bu acı felaketler karşısında?..
Bir halk yok mu? Hiç mi kimse yok,ALLAH için ve ümmetin namusu için kızacak?..
Şerefli direnişçilerken, bizleri katil teröristler olarak ilan edenlere karşı duracak!..
Bu ümmet utanmaz mı, şerefi çiğnenirken? ..
Siyonist katilleri ve uluslararası işbirlikçilerini görmezden gelirken!..
Omuzlarımıza el verecek ve göz yaşlarımızı silecek bir bakış!..
Bu ümmetin kurumları, sivil güçleri, partileri, teşkilatları ve bariz şahsiyetleri,ALLAH için kızmaz mı!? Tümü birden sokaklara dökülüp, bizim için dua etmeye;
Ey RABBimiz! Gücümüzü topla, zaafımızı gider ve mümin kullarına yardım et! diye çağıramaz mı!?..
Buna da mı gücünüz yetmiyor!?..
Yakında bizim büyük ölümlerimizi duyacaksınız, o zaman alınlarımızda şu yazılacak:
Bizler direndik! İleri atıldık ve kaçmadık!..
Ve bizimle birlikte çocuklarımız, kadınlarımız, yaşlılarımız ve gençlerimiz ölecek!..
Onları, bu suspus ve bön ümmete yakıt yapacağız!..
Bizden, teslim olmamızı ve beyaz bayrak dikmemizi beklemeyin!..
Çünkü biz, bunu yapsak da öleceğimizi biliyoruz. Bırakın savaşçı onuruyla ölelim!..
Dilerseniz bizimle olun, elinizden geldiğince, öcümüzü sizden her biri boynuna taksın!..
Dilerseniz bize acıyarak ölümümüzü izleyin! ..
Temennimiz, ALLAH’ın, emaneti savsaklayan herkesten kısas almasıdır!..
Umarız bizim aleyhimize olmazsınız! ALLAH aşkına, bari aleyhimize olmayın!..
Ey ümmetin liderleri, ey ümmetin halkları!..
ALLAH’ım! Sana şikayette bulunuyorum Sana şikayette bulunuyorum..
Sana şikayette bulunuyorum..
Gücümün azlığını, imkanımın yetersizliğini ve insanlara karşı zaafımı sana şikayet ediyorum..
Sen mustazafların RABBisin Sen bizim RABBimizsin Bizi kime bırakıyorsun?..
Bize cehennem olacak uzaklara mı? Veya düşmana mı?..
ALLAHım! Akıtılan kanlar, dokunulan ırzlar, çiğnenen hürmetler, yetim bırakılan çocuklar, oğlunu yitirmiş anneler, dul kalmış kadınlar, yıkılmış evler ve ifsad edilmiş ekinler aşkına sana şikayette bulunuyorum…
Sana şikayette bulunuyorum! Gücümüz dağıldı ve Birliğimiz bozuldu Yollarımız ayrıldı Halkımızın zaafını ve ümmetimizin bize yardım edip,
düşmanı yenmedeki aczini Sana şikayet ediyoruz…
Mescid-i Aksa'yı Gördüm Düşümde
Şerife Gül Özdemir
Mescidi Aksa'yı gördüm düşümde, Bir çocuk gibiydi ve ağlıyordu Varıp eşiğine alnımı koydum. Sanki bir yer altı nehri çağlıyordu.
Ağlıyorsun... O taş duvarlar ağladıkça, bu ürkek yürekler kanıyor. Çığlıklar duyuluyor şehirden. Babasını ellerinden ve dünyasından söküp alırlarken "arün leküm(yazıklar olsun hepinize)" diyor bir küçük kız. Kulağımda yazıklar olsun nidası çınlıyor. Kızıla boyanıyor toprağın. Kudüs mahşer alanı!..Sana çıkacak tüm yolların ucunu, hunharca bir çıkmaza düğümlediklerini izliyorum... Oysa sen, üç semavi dinin kutsal mekanındasın! Akıllara durgunluk veren bir mekan. Yahudilerin birçok mabed kurduğu, Hz. İsa'nın doğduğu, Arabistan'dan hiç çıkmadığı halde, Hz. Muhammed(sav)'in Miracın olduğu mekan! Nasıl kan toprakların?!...Sitemlisin, dargınsın...Söyleniyorsun : Gözlerim yollarda bekler dururum. Nerede kardeşlerin diyordu bir ses İlk kıblesi benim ulu Nebi'nin Unuttu mu bunu acaba herkes?
Ruhum kamburlaşıyor. Utanıyorum yüzüne bakmaya ... Bu sitem rüzgara yazıyor kendini. Rüzgar uğrak veriyor her kente... Bekliyorsun, beklediğini haber veriyorsun... Birden kapım çalınıyor: " Yüceliğinde sınır olmayan O (Allah) ki, kulunu geceleyin, kendisine bazı alametlerimizi göstermek için(Mekke'deki) Mescidi Haram'dan, çevresini mübarek kıldığımız Mescidi Aksa'ya götürdü..." (isra,1) İki mukaddes mekan arasındaki bir rabıtadan bahsediyor.Mescidi Aksa! Mekke'nin "Mescid" olmasi gibi "Mescid". Yani secde edenlerin kiblesi.Titriyorum... Aksa! Yani Mekke'den en uzaktaki Mescid. Unutulmadın diyorum . Unutulmuyorsun...Sen, üzerinde iğreti de dursa bir tebessümle devam ediyorsun: Hani o günler ki binlerce mü'min Tek yürek halinde bana koşardı Hemşehrim nebiler hatrı için Cevaba erişen dualar vardı.
Hala dualar var... Açık avuçlar, yaşlı gözler ve yıkık dökük cümlelerle... Nebiler diyarına dualar gönderiliyor sağnak sağnak!? Yüce Allah'in insanları dogru yola iletmeleri üzere görevlendirdigi peygamberlerin birçogunun yaşadığı veya en azindan hayatlarinin bir bölümünü geçirdikleri şehir... Kanayan yürekler barındırıyorsun şimdi sen... Seni Harem saymış idik. Harem de kıtal helal değildi... Oysa her gelen bir mezbaha izi bıraktı üzerinde. Romalı putperestler nefisleri için yağmaladılar. Yahudileri hapsettiler. Haçlılar onları katlettiler... Ardından Siyonistler... Tek yürekleri dağıtmak üzere, ne kadar çaba sarf ediyorlar. Bilmiyorlar, İslam'ın kalbi atıyor üzerinde... Ahh.. diyorsun yine de içinden koparcasına: Şimdi kimsecikler varmaz yanıma Mü'minden yoksunum, tek ve tenhayım. Rüzgarlar silemez göz yaşlarımı Göllerde kayıp bir yetim vahayım.
Ne söylesem, senin hüznünü dağıtmaya kafi gelmiyor. Burada, gaflet içinde kimileri... Kimileri sefalet. Senden bihaber veya seninle beraber, eli kolu bağlı kimileri... Uzanıp göz yaşını silecek elleri kesiyorlar.. Ya da kendini kandırıyor birileri... Duası olmayanlara duayı unutmayın diyorsun ... Dualarla beraberlik diliyorsun... Göz yaşınla gönlümü deliyorsun... Ağlama Mescidim... Allah'ın var neyin yok ki? Allah'ı yok, neyi var ki? Sen ağlama , onlar ağlasın!! Mescidi Aksa'yı gördüm düşümde Götür müslümana selam diyordu Dayanamıyorum bu ayrılığa Kucaklasın beni İslam diyordu.*
*:Şiir: M. Akif İnan
